La vida escribe escenarios a veces totalmente increíbles. Que bueno ,que tengo una correspondencia por correo electrónico, y poco a poco lo puedo compartir con vosotros la forma de desarrollar de esta historia, no sé si yo podría describirlo a mi
mismo…..
Życie pisze zupełnie niewiarygodne scenariusze. Dobrze, że mam korespondencję mailową i krok po kroku mogę się z Wami podzielić, jak rozwijała się ta historia, bo nie wiem czy sama potrafiłabym ją opisać…..…..
Otóż, pewnego dnia….
Pues, un día…
Dostałam maila od pana Marcina Hippe.
Recibí un correo electrónico de Macin Hippe.
Napisał, że poszukuje rodziny (siostra babci z dziećmi), która przebywała w Sana Rosa . Wiedział, że zostali w Meksyku (ale nie wiedział gdzie) i nie pamiętał jakie nazwisko nosili. Znał tylko ich imiona i przybliżony wiek….
Él escribió que él está buscando a su familia (hermana de su abuelita, con sus niños), que había vivido en Colonia Sana Rosa. El sabía que ellos se quedjaron en México (pero no sabía dónde exactamente) y no conocía el apellido que ellos habían llevado. Sólo conocía sus nombres y la edad aproximada ….
Sprawa wydawałoby się nie do rozwiązania. Jedyne informacje jakie posiadałam, to niezbyt czytelne skany listy osób, które przebywały w Santa Rosa. Pełna wątpliwości zasiadłam do jej przepisywania.
El caso se parecía no para aclarar. La única información que tenía yo, era poco legible copia escaneada de la lista de personas que habían vivido en Santa Rosa. Llena de dudas me senté para transcribirla…
Dalej, pozwolę sobie umieścić maile:
A continuación, voy a citar nuestros correos electrónicos:
Joanna Matias : Panie Marcinie, umieściłam na stronie listę, na razie same imiona i nazwiska, ale może Pan odnajdzie rodzinę
Joanna Matias: Sr. Marcin, acabo de poner la lista en mi pagina de web, por el momento sólo nombres y apellidos, pero a lo mejor la lista va a ayudar a Usted encontrar a su familia
Marcin Hippe: Witam, dziękuje za listę.
Mam zbieżność nazwisk i imion Dydusiak Anna i Dydusiak Teresa. Może to są one? Może Hanka to w rzeczywistości Anna? Mam odpis aktu śmierci mojej prababci Kosiorek, w którym Anna Dydusiak jest wymieniona, ale jak w takim razie nazywała się piąta siostra? Mam bowiem piękne zdjęcie sprzed stu lat mojej prababci otoczonej wianuszkiem pięciu dziewcząt w różnym wieku. Czy ma Pani jakieś dodatkowe informacje o nich na swojej liście? Na przykład daty urodzenia, pomogło by to zweryfikować. Bo na przykład Tereska w 1934 roku była w gimnazjum. Zgodnie z reforma szkolnictwa wprowadzoną w roku 1932 musiała przejść 7 lat podstawówki. Zatem urodziła się mniej więcej w 1920 roku. Zatem w Santa Rosa powinna mieć około 23 lat. I to by się zgadzało, bo wyszła za mąż w roku 1945 – dobry wiek na zamążpójście.
Marcin Hippe: Hola, gracias por la lista.
Hay coincidencia de los nombres Dydusiak Anna y Dydusiak Teresa. ¿Tal vez sean nombres de ellas? ¿A lo mejor Hanka es Anna en realidad? Tengo una copia de la partida de fallecimiento de mi bisabuela Katarzyna Kosiorek, en la que se menciona el nombre Anna Dydusiak, ¿pero entonces como se llamo la quinta hermanita? Es que tengo una foto hermosa de un centenar de años atrás, de mi bisabuela rodeada por un anillo de cinco niñas de edades diferentes. ¿Tiene Usted alguna información adicional sobre ellas en su lista? Por ejemplo, ¿la fecha de nacimiento?, que me ayudaría a verificarlo. Es que, por ejemplo, Terecita estudiaba en una secundaria en año 1934. De acuerdo con la reforma educativa introducida en 1932 en Polonia tenia que estudiar siete años en la escuela primaria. Así nació aproximadamente en 1920. Por lo tanto, en Santa Rosa debe de tener aproximadamente 23 años. Y estaría en lo correcto, porque me casé en 1945 – una buena edad para el matrimonio.
Pani Joanno, wysłałem Pani e-mailowo kilka wybranych zdjęć z Santa Rosa i okresu powojennego mojej babci ciotecznej i ciotki ciotecznej. Bardzo proszę o potwierdzenie czy zdjęcia te dotarły. Wybrałem zdjęcia najbardziej charakterystyczne. Pozostałe zdjęcia są po prostu powtórzeniami Hanki z rodziną Tereski z córkami, etc. No może jeszcze jedno byłoby interesujące, bo udało mi się odczytać miejscowość, w której było zrobione. Niestety nie wiem czy Tereska była tam na stałe, czy przejazdem. Zdjęcie było zrobione w Atotonilquillo.
Sra. Joanna, hace un ratito le he enviado a Usted un correo electrónico con unas fotografías de Santa Rosa y de la posguerra, de mi tía-abuela y tía. Le pido a Usted que me confirme si las imágenes han llegado. Elegí las fotos más características. Otras fotos, las que tengo yo, son simplemente repeticiones de Hanka con su familia, de Terecita y sus hijas, etc. Bueno, hay una foto más que se parece interesante, es que logré a leer el nombre de la ciudad donde la foto habían tomado. Por desgracia, yo no sé si Terecita vivía allí de forma permanente, o estaba sólo de paso. La foto fue tomada en Atotonilquillo.
Ku mojemu zdumieniu jedno ze zdjęć było mi dziwnie znajome.… Miałam prawie identyczne w swoim albumie. Na dodatek -mój tata znał okoliczności zrobienia tego zdjęcia! Zdjęcie przedstawiało moją babcie , tatę i ciocię oraz dwie kobiety z dwójką dzieci…
¡Que sorpresa! Una de las fotos era extrañamente familiar para mí …. Yo tenia casi idéntica en mi álbum de fotos. Además de eso, mi papa conocía las circunstancias de hacer esta foto. La foto era de mi abuelita, mi papa y mi tía, y dos mujeres con dos hijos …
W związku z tym szybko odpisałam:
Por lo tanto, rápidamente contestó:
Joanna Matias: Panie Marcinie, odkryłam, że nasz rodziny się dobrze znały , niech Pan sprawdzi pocztę , wysłałam Panu zdjęcie
Joanna Matias: Sr. Marcin, he descubierto que nuestras familias se conocían una a otra, compruebe su correo, he enviadole unas fotos
Marcin Hippe: Ale historia To się po prostu nadaje do prasy
dzisiaj świat jest mały – gdyby nie internet to chyba nie byłoby możliwe – siedemdziesiąt lat po zrobieniu zdjęcia napotykają na siebie, całkiem przypadkowo, członkowie rodzin przyjaciółek ze zdjęcia.
Oba zdjęcia były zrobione wg mnie tego samego dnia w tym samym miejscu. Proszę zwrócić uwagę, że Hanka, mała Haneczka i mały Leszek maja dokładnie te same ubrania i te same fryzury. Płot z tyłu też jest dokładnie ten sam.
Proszę mi opisać, kto jest kto – Pani babcia jest pierwsza z lewej – prawda? A wiemy kim jest ta kobieta w środku i pozostała dwójka dzieciaczków? Są może z tyłu zdjęcia jakieś informacje?
Marcin Hippe: ¡Que historia! Adecuada simplemente para la prensa
Hoy en día el mundo es un pañuelo – si no hubiera Internet, no seria posible, quizás – setenta años después de tomar las fotos, casi por casualidad, se encuentran unos a otros los familiares de familias de dos amigas de la foto
Para mi ambas fotos fueron tomadas el mismo día en el mismo lugar. Tenga en cuenta que Hanka, con su pequeña Hankita y pequeño Leoncio, llevan exactamente la misma ropa y el mismo peinado. Detrás de ellos hay una cerca exactamente la misma tambien.
Escríbame por favor ¿quién es quién? – Su abuelita es la primera a la izquierda – ¿verdad? Y sabemos ¿quién es la mujer en el centro y los otros dos niños pequeños? ¿Hay unas escrituras en las espaldas de las fotos?
Joanna Matias: Panie Marcinie, to zdjęcie było robione najprawdopodobniej w miejscowości Perykoz, w ogródku domku wynajmowanego przez moich dziadków. Te małe dzieci (obok Leszka i Haneczki) to mój tata Bogdan i moja ciocia Janina
Joanna Matias: Sr. Marcin, esta foto fue tomada probablemente en Perykoz , en el jardín de la casa alquilada por mis abuelos. Estos niños pequeños (cerca de Leoncio y Hankita) son Bogdan mi papa y mi tía Janina
I tak po ponad 60 latach nastąpiło odkrycie: Mała Haneczka i mały Leon to rodzina pana Marcina .
Y así, después de más que 60 años, un descubrimiento: pequeña Hankita y pequeño Leoncio son de familia de Sr. Marcin.
Mała Janka i mały Bodzio to moja rodzina… Jedna pani to cioteczna babka pana Marcina – Hanka(to ta w ciemniejszej sukience) , druga to moja babcia – Alina, a kim jest pani pośrodku … do dzisiaj nie ustaliliśmy. Zdjęcie pochodzi z końca 1947 lub początku 1948 roku, a zatem już po opuszczeniu przez rodziny kolonii w Santa Rosa.
Pequeña Janka y pequeño Bodzio son de mi familia … Una señora de la foto es la tía abuela de Sr. Marcin – Hanka (la que lleva un vestido más oscuro), la segunda es mi abuelita – Alina, pero ¿quién es la mujer la que está en el centro? … hasta ahora no lo sabemos. Foto fue tomada al final de 1947 o al principio de 1948, entonces después de que la familia salió de la Colonia Santa Rosa.
Ale to jeszcze nie koniec historii:
Pero, todavia la historia no se acaba:
Marcin Hippe: Dzięki Pani pomocy (lista nazwisk) oraz dzięki temu, że udało mi się odczytać nazwę miejscowości (Atotonilquillo), w której zrobione zostało jedno z posiadanych przeze mnie zdjęć mojej Tereski jestem przekonany, że posuwam się do przodu. Otóż okazuje się, z w samym Atotonilquillo jest ośmioro Dydusiaków. To znaczy oczywiście zgodnie z hiszpańskim zwyczajem Dydusiak to ich drugie nazwisko.
Dotarłem do dokumentów, z których wynika, że są to drobni farmerzy, producenci mleka, żywności (mają Los Dydusiak Sociedad Cooperativa, w Meksyku to grupa współpracujących ze sobą, ale niezależnych producentów żywności) oraz jedna jest dyrektorem szkoły podstawowej.
Udało mi sie znaleźć adres e-mail jednego z nich, właśnie wysłałem do niego e-mail. Mam nadzieję, że czas poświęcony nauce hiszpańskiego nie poszedł na marne i dostanę odpowiedź. Mam nadzieję, ze otrzymam zwrotny e-mail potwierdzający pokrewieństwo.
W ostateczności pozostanie mi poczta tradycyjna, bo do większości z nich mam też adres pocztowe ich firemek.
Martin Hippe: Gracias a ayuda de Usted (su lista de nombres), y por el hecho de que yo era capaz de leer el nombre de la ciudad (Atotonilquillo), donde tomaron una mis fotos de mi Terecita, estoy convencido de que paso a paso voy adelante. Pues resulta que en Atotonilquillo hay ocho personas con apellido Dydusiak. Por supuesto esto es, según costumbres españoles, segundo apellido de ellos.
Llegué a los documentos, que dicen que ellos se dedican a agricultura, a producción de leche, los alimentos ( Los Dydusiak Sociedad Cooperativa, en México es un grupo de cooperantes, los productores de alimentos, pero independientes), y una de ellos es la directora de la primaria.
Logré la dirección de correo electrónico de uno de ellos, hace un ratito le he mandado a el un e-mail. Espero que el tiempo dedicado al aprendizaje de español no fue en vano y espero obtener una respuesta. Espero conseguir un retorno de e-mail de confirmación de la relación.
En caso extremo eprovecharé el correo tradicional, es que tengo las direcciones de los negocios de la mayoría de ellos.
Joanna Matias: Dzień Dobry Panie Marcinie, to powiększy się Panu rodzina, gratuluję Nie sądze, żeby nazwisko Dydusiak było bardzo popularne w Meksyku, także sądzę , że to raczej bliska rodzina Niech Pan koniecznie da znać, jak się odezwą.
Joanna Matias: Buenos días Sr. Marcin, se agrandara su familia muy pronto, felicitaciones! no creo que el apellido Dydusiak sea muy popular en México, ademas creo que son la familia de Usted bastante cercana. Avísame inmediatamente, en cuanto le respondan a Usted.
A po jakimś czasie….
Y después de un tiempo ….
Marcin Hippe: Muszę podzielić sie z Panią wspaniałą wiadomością. Jeszcze dwa miesiące temu nie wiedziałem czy i gdzie ci moi kuzyni w Meksyku są, a w ciągu dwóch miesięcy trójka z nich się do mnie odezwała, mamy już stały kontakt e-mailowy, z dwójką mi się wspaniale koresponduje, są chłonni wiedzy o swojej polskiej rodzinie i już mam niewiarygodnie ciepłe i serdecznie zaproszenie do Atotonilquillo. Ale najwspanialsze jest to, że 20 sierpnia będę się z jedną z moich kuzynek widział Alicia Victoria ze swoim synem Aristeo przylatuje do Polski w poszukiwaniu swoich korzeni. Okazało się, ze dwa lata temu nawiązali kontakt z rodziną męża Hanki Dydusiak (mojej babci ciotecznej) dlatego że znali po prostu nazwisko. sądzili ze z rodzina po kądzieli na zawsze stracili kontakt, a tu znalazłem się ja.
No i już się umawiamy na wspólne spotkanie trzech gałęzi – meksykańskich. Dydusiaków, polskich Dydusiaków no i mojej rodziny . Oczywiście pamiętam o Pani prośbie dotycząca ewentualnych zdjęć Pani rodziny z S.R. to powoli się toczy, ale dojdziemy i do tego. Czekam na kontakt od ciotki Any Cristiny (mała łysa ze zdjęcia), która ma te zdjęcia. Wujek Leon (Pani taty kumpel ze zdjęcia, ten mały w portkach) niestety od sześciu lat nie żyje. Szczerze mówiąc jestem bardzo podekscytowany tym spotkaniem z kuzynką za dwa miesiące i nie mogę po prostu uwierzyć, ze cała ta historia, która zaczęła się wywózka Hanki i Tereski w zimie na przełomie 1939 i 1940 roku, tak szczęśliwie się kończy (nie , nie kończy się, to złe słowo. Na nowo odżywa !)
Marcin Hippe: Tengo que participar una maravillosa noticia. Hace dos meses que no lo sabía si, y donde, mis primos en México viven, y después de estos dos meses, tres de ellos me han respondido, estamos en contacto por correo electrónico, me da mucho gusto corresponder con ellos, les interesa mucho su familia polaca y ya tengo una invitación muy cálida y cordial para visitar Atotonilquillo. Pero lo más esplendido es que el 20 de agosto voy a ver a una de mis primas – Alicia Victoria con su hijo Aristeo llegan a Polonia en búsqueda de sus raíces. Resulta que hace dos años se pusieron en contacto con la familia de primer marido de Hanka Dydusiak (mi tia abuela) porque conosian sólo el apellido. Pensaban que con la familia por parte de la madre perdieron el contacto para siempre, pero de repente! He aparecido yo!.
Y ya fijamos una cita, una reunión conjunta de las tres ramas de nuestra familia – los Dydusiak de Mexico,los Dydusiak de Polonia y, por su puesto, mi familia. Claro que me acuerdo la petición sobre las fotos De Santa Rosa de familia suya, esto va poco a poco, pero por fin lo lograremos. Espero con interés el contacto de mi tía Ana Cristina (la pequeña sin pelo en la foto), la que tiene estas fotos, quizás. Mi tío León (Este pequeño chaval en los pantalones cortos en la foto, el compańero de papa de Usted) desde hace seis años, por desgracia, no está vivo. Para ser honesto, estoy muy, muy emocionado por conocer muy pronto a mi prima en persona, dentro de dos meses y todavía yo no puedo creer que toda la historia, que comenzó con la deportación Hanka y Terecita a fines de 1939 y a príncipes 1940 esta para terminar felizmente (no, no se termina, es la palabra incorrecta, es que.que va reviviendo de nuevo)
Ostatnio dostałam maila od Pana Marcina z prośbą o namiary na Santa Rosa . Wybiera się w odwiedziny do rodziny w Meksyku. Potomkowie Dydusiaków zaplanowali wielką rodzinną fiestę, której elementem ma być wycieczka do Santa Rosa (Pan Marcin odkrył, że ma dziesięcioro kuzynów i ponad trzydziestkę siostrzeńców i siostrzenic)
Recientemente recibí un correo electrónico de Sr. Marcin para que le diga los detalles sobre Santa Rosa. Es que piensa visitar a su familia en México. Los descendientes delos Dydusiak han planeado una gran fiesta familiar, con un viaje a Santa Rosa (Sr. Marcin descubrió que tiene diez primos y mas que treinta sobrinos y sobrinas)
I w zasadzie już mnie wcale nie zdziwiło, że przez przypadek zaplanowali ten wyjazd na dzień meksykańskiej premiery filmu o Santa Rosa , która odbędzie się w pobliskim Leon .
A decir verdad, no ha sido extrańada, que por casualidad ellos habían planeado este viaje en el dia de estreno mexicano del documental sobre Santa Rosa, que se celebrará en el León, GTO.
Bardzo się cieszę, że właśnie tam, 29 czerwca, w Meksyku poznam wreszcie Pana Marcina i całą rodzinę Dydusiaków!!!!
Estoy muy contenta de que precisamente allá, el 29 de junio, en México, por fin conoceré a Sr Marcin en persona y a toda la familia Dydusiak!!!!
Tłumaczenie: Marcin Hippe
![tataiciocia[1]](http://santarosa.com.pl/wp-content/uploads/2013/05/tataiciocia1.jpg)